Terapia
Słowo „logopedie” („terapia logopedyczna”) składa się z greckich słów „logos” i „paidein”. „Logo” oznacza słowo mówione, a „paidein” oznacza edukację/uczenie się. Logopedia oznacza: „edukację/uczenie się dobrego opanowania słowa mówionego”.
Zawód logopedy zajmuje się profilaktyką, badaniem, leczeniem zaburzeń i ograniczeń logopedycznych w szeroko rozumianej komunikacji.
Główną uwagę poświęcam wszelkim problemom w komunikacji, w której się specjalizuję i która jest dla mnie najciekawsza:
Mowa
Trudności z wymową niektórych fonemów sprawiają, że dziecko jest trudno zrozumiałe dla otoczenia. Nauka mówienia może być utrudniona ze względu na problemy z programowaniem, strojeniem i kontrolowaniem ruchów niezbędnych do mówienia. Innym przykładem problemów w mowie jest błędna wymowa fonemu /s/, co może być spowodowane słabymi mięśniami języka i niewystarczającą kontrolą zdolności motorycznych języka (lepiej znane jako „seplenienie”). Wymowa innych fonemów również może powodować trudności. Seplenienie jest często związane z nieprawidłowymi nawykami w jamie ustnej, takimi jak ssanie kciuka i palca.
Język
Trudności w rozwoju języka mogą pojawić się w różnych jego obszarach.
Niektóre mogą skutkować ubogim słownictwem, a pozostałe mogą powodować problem czytania ze zrozumieniem co sprawia trudności w rozumieniu języka i otoczającego świata.
Ponadto dziecko może mieć problemy z wypowiadaniem się w języku (wyrażenie językowe) lub mieć problemy ze znalezieniem słów. Kolejnymi problemami, których mogą doświadczać dzieci z trudnościami językowymi, to trudności z regułami gramatycznymi dotyczącymi odmiany i koniugacji wyrazów oraz konstruowania zdań. Niektóre dzieci z problemami językowymi mają trudności w codziennym posługiwaniu się językiem powodujące problemy w komunikacji, takie jak kręcenie się, brak skupienia się na rozmówcy czy utrata kontaktu wzrokowego podczas konwersacji.
Dzieci wielojęzyczne mogą mieć opóźnienie w mowie i języku w języku niderlandzkim. O dwujęzyczności lub wielojęzyczności mówimy wtedy, gdy dzieci dorastają w sytuacji rodzinnej, w której rodzice posługują się różnymi językami ojczystymi i wychowują dzieci dwujęzycznie od urodzenia. Ponadto o wielojęzyczności mówimy również wtedy, gdy dzieci rodziców-imigrantów uczą się języka ojczystego w domu i drugiego języka w szkole. Wczesne rozpoznanie problemów językowych dzieci stymuluje rozwój językowy i w sposób znaczący poprawia osiągnięcia szkolne tych dzieci.
Czytanie i pisownia
Trudności w nauce czytania i ortografii są często związane z problemami w rozwoju umiejętności słuchowych. Ich przykładami są trudności ze słyszeniem różnic między fonemami oraz trudności z oddzielaniem, manipulowaniem i łączeniem fonemów. Ponadto często występują problemy z rozumieniem ze słuchu i pamięcią słuchową. Dzieci z dysleksją mają uporczywy problem z poprawnym i/lub płynnym czytaniem oraz pisownią słów. Czynniki ryzyka dysleksji można rozpoznać w młodym wieku (przed rozpoczęciem nauki czytania i ortografii)
.